Μόλις λίγες μέρες αφού ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν, στην διάρκεια της οποίας συμφώνησαν να συναντηθούν στη Βουδαπέστη – «μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες ή κάπου εκεί» – το ραντεβού των δύο μπήκε στον «πάγο».

Διαρροές στον Τύπο ανέφεραν ότι είχε αναβληθεί και συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας, Μάρκο Ρούμπιο και Σεργκέι Λαβρόφ – οποία είχε στόχο να προετοιμάσει την σύνοδο Τραμπ και Πούτιν και θεωρούνταν ιδιαίτερα σημαντική. 

Ακολούθησε η δήλωση αξιωματούχου του Λευκού Οίκου ότι δεν υπάρχουν σχέδια για μια συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών «στο άμεσο μέλλον» κι έπειτα τα σχόλια του ίδιου του Τραμπ, ο οποίος ανέφερε ότι δεν θέλει να έχει «μια άσκοπη συνάντηση» με τον Ρώσο πρόεδρο. «Δεν θέλω να χάσω χρόνο, οπότε θα δω τι θα συμβεί», δήλωση ο Ντόναλντ Τραμπ μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο.

Γιατί ο Τραμπ τα κατάφερε στη Μέση Ανατολή αλλά «κολλάει» στο Ουκρανικό; Τι κάνει λάθος στον πόλεμο της Ουκρανίας και τον Πούτιν;

Φαίνεται πως τα δημοσιεύματα για επικείμενη σύνοδο κορυφής μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας ήταν μάλλον υπερβολικά, σχολιάζει το BBC.

Ο Αμερικανός πρόεδρος επανήλθε στο ζήτημα αφότου οργάνωσε τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και απελευθέρωσης ομήρων στη Γάζα.

Την περασμένη εβδομάδα από την Αίγυπτο, όπου έκανε δηλώσεις για να γιορτάσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, ο Τραμπ στράφηκε προς τον Στιβ Γουίτκοφ, τον επικεφαλής διαπραγματευτή του, με νέο αίτημα: «Πρέπει να κάνουμε τη Ρωσία να σταματήσει», ανέφερε.

Ωστόσο, οι συνθήκες που συνέβαλαν στο να καταστεί εφικτή η πρόοδος για τον Γουίτκοφ και την ομάδα του στη Γάζα είναι δύσκολο να «εφαρμοστούν» στην Ουκρανία, όπου ο πόλεμος μαίνεται εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια.

Λιγότερη επιρροή στο Ουκρανικό

Σύμφωνα με τον Στιβ Γουίτκοφ, το κλειδί για την επίτευξη συμφωνίας ήταν η απόφαση του Ισραήλ να επιτεθεί στους διαπραγματευτές της Χαμάς στο Κατάρ.

Ηταν μία κίνηση που εξόργισε τους Άραβες συμμάχους των ΗΠΑ και αύξησε την επιρροή του Τραμπ στην περιοχή, ώστε να πιέσει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να συνάψει συμφωνία.

Ο Τραμπ επωφελήθηκε από το μακρύ ιστορικό υποστήριξης του Ισραήλ που χρονολογείται από την πρώτη του θητεία. Μεταξύ άλλων, μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ, άλλαξε τη θέση των ΗΠΑ σχετικά με τους ισραηλινούς εποικισμούς στη Δυτική Οχθη και, πιο πρόσφατα, υποστήριξε τη στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ κατά του Ιράν.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, στην πραγματικότητα, είναι πιο δημοφιλής στους Ισραηλινούς από τον Νετανιάχου – κάτι που του προσφέρει μοναδική επιρροή στον ισραηλινό ηγέτη, σύμφωνα με την ανάλυση του BBC.

Επιπλέον, ο Τραμπ έχει αναπτύξει πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με σημαντικούς Αραβες «παίκτες» στην περιοχή, κάτι που του εξασφάλισε μεγάλη διπλωματική ισχύ ώστε να επιβάλει συμφωνία.

Τραμπ σε Πούτιν: «Δεν έχω χρόνο για σένα» – Μπλόκο στη συνάντηση

Στον πόλεμο της Ουκρανίας, αντίθετα, ο Τραμπ έχει λιγότερη επιρροή. Τους τελευταίους εννέα μήνες, προσπαθεί να ασκήσει πίεση στον Πούτιν – και στον Ζελένσκι – με ελάχιστο αποτέλεσμα, ειδικά όσον αφορά τον Ρώσο πρόεδρο.

Ο Τραμπ έχει απειλήσει να επιβάλει νέες κυρώσεις στις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας και να παράσχει στην Ουκρανία νέα όπλα μεγάλου βεληνεκούς. Αλλά έχει επίσης αναγνωρίσει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διαταράξει την παγκόσμια οικονομία και να κλιμακώσει περαιτέρω τον πόλεμο.

Εν τω μεταξύ, έχει επιπλήξει δημόσια τον Ζελένσκι, έχει διακόψει προσωρινά την ανταλλαγή πληροφοριών με την Ουκρανία και έχει αναστείλει τις αποστολές όπλων στη χώρα. Για να υποχωρήσει στη συνέχεια στις πιέσεις ανήσυχων Ευρωπαίων συμμάχων, που προειδοποιούν πως κατάρρευση της Ουκρανίας θα αποσταθεροποιούσε ολόκληρη την περιοχή.

Το «παιχνίδι» με τον Πούτιν και το όριο της εξουσίας Τραμπ

Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι ο Τραμπ λατρεύει να μιλά για την ικανότητά του να κλείνει συμφωνίες, αναφέρει το BBC. Ωστόσο, οι προσωπικές συναντήσεις του τόσο με τον Πούτιν όσο και με τον Ζελένσκι δεν έχουν οδηγήσει σε ουσιαστική πρόοδο για την επίλυση της σύγκρουσης.

Ο Πούτιν ενδεχομένως χρησιμοποιεί τη βούληση του Τραμπ για συμφωνία, καθώς και την πίστη του στις προσωπικές συναντήσεις και διαβουλεύσεις, ως μέσο επιρροής του.

Τον Ιούλιο, ο Ρώσος πρόεδρος συμφώνησε να προσέλθει σε σύνοδο κορυφής στην Αλάσκα ακριβώς τη στιγμή που φαινόταν πιθανό ότι ο Τραμπ θα υπέγραφε το πακέτο κυρώσεων του Κογκρέσου σε βάρος της Ρωσίας, το οποίο είχε υποστηριχθεί από τους Ρεπουμπλικάνους της Γερουσίας. Οι κυρώσεις στη συνέχεια τέθηκαν σε αναμονή.

Την περασμένη εβδομάδα, καθώς αυξάνονταν οι αναφορές ότι ο Λευκός Οίκος σκεφτόταν σοβαρά να στείλει πυραύλους κρουζ Τόμαχοκ και αντιαεροπορικά συστήματα Patriot στο Κίεβο, ο Ρώσος πρόεδρος τηλεφώνησε στον Τραμπ. Εκείνος στη συνέχεια αναφέρθηκε στη σύνοδο κορυφής στη Βουδαπέστη. Την επόμενη ημέρα, ο Τραμπ φιλοξένησε τον Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο, ο οποίος έφυγε με άδεια χέρια έπειτα από μία τεταμένη, σύμφωνα με αναφορές, συνάντηση. Ο Τραμπ επέμεινε ότι ο Πούτιν δεν «παίζει» μαζί του.

Ο Ουκρανός ηγέτης ωστόσο, τόνισε από πλευράς του πως μέσα σε λίγες μέρες, ο Τραμπ άλλαξε θέση και από το να μιλά για την προοπτική αποστολής πυραύλων στην Ουκρανία κατέληξε στο να ζητήσει κατάπαυση του πυρός κατά μήκος των τρεχουσών γραμμών μάχης – κάτι που η Ρωσία αρνήθηκε να αποδεχτεί.

Σημειώνεται ότι στην προεκλογική εκστρατεία πέρυσι, ο Τραμπ υποσχέθηκε ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μέσα σε λίγες ώρες.

Έκτοτε εγκατέλειψε αυτό το αφήγημα – υπόσχεση, λέγοντας ότι ο τερματισμός του πολέμου αποδεικνύεται πιο δύσκολος από ό,τι περίμενε. Ήταν μια σπάνια, σύμφωνα με το BBC, αναγνώριση του ορίου της εξουσίας του – και της δυσκολίας να βρει πλαίσιο για ειρήνη όταν καμία πλευρά δεν θέλει – ή δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά – να εγκαταλείψει τη μάχη.