Πειράματα από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης έχουν επιτρέψει σε πολλά είδη, από παπαγάλους και πιθήκους μέχρι γάτες και σκύλους, να απολαμβάνουν κλήσεις βίντεο και ήχου σε μεγάλες αποστάσεις. Έχουν επίσης αναπτύξει τεχνολογία για πιθήκους και λεμούριους σε ζωολογικούς κήπους για να ενεργοποιούν χαλαρωτικούς ήχους, μυρωδιές ή εικόνες βίντεο κατ' απαίτηση.

Η Ilyena Hirskyj-Douglas, επικεφαλής της Ομάδας Αλληλεπίδρασης Ζώων-Υπολογιστών του πανεπιστημίου, ξεκίνησε αναπτύσσοντας ένα DogPhone που επιτρέπει στα ζώα να επικοινωνούν με τους ιδιοκτήτες τους όταν μένουν μόνα τους. Το λαμπραντόρ της, ο Zακ την καλεί σηκώνοντας και κουνώντας μια ηλεκτρονική μπάλα που περιέχει ένα επιταχυνσιόμετρο.

Όταν αυτό ανιχνεύει κίνηση, δημιουργεί μια βιντεοκλήση σε έναν φορητό υπολογιστή, επιτρέποντας στον Zακ να αλληλεπιδρά μαζί της όποτε το επιθυμεί. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει το σύστημα για να τον καλέσει. Οποιοδήποτε από τα δύο μέρη είναι ελεύθερο να απαντήσει ή να αγνοήσει την κλήση.

Η Hirskyj-Douglas σχεδιάζει τώρα να χρησιμοποιήσει μια επιχορήγηση 1,5 εκατομμυρίου ευρώ από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας για να «αναδιαμορφώσει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο τα ζώα εφαρμόζουν τον έλεγχο του περιβάλλοντός τους και να παρέχουν ριζικά διαφορετικές ευκαιρίες για κοινωνικές συνδέσεις».

«Σχεδιάζουμε να ξεπεράσουμε τις απλές βιντεοκλήσεις και να επιτρέψουμε πραγματικά στα ζώα να κάνουν πράγματα διαδραστικά», είπε, μιλώντας στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης στο Λίβερπουλ την Πέμπτη. Μια συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Northeastern στις ΗΠΑ έχει πρωτοπορήσει στις επικοινωνίες μεγάλων αποστάσεων μεταξύ των παπαγάλων που ζουν συνήθως μόνοι τους στα σπίτια των ιδιοκτητών τους, αν και οι αντίστοιχοί τους στην άγρια ​​φύση συνήθως κοινωνικοποιούνται σε μεγάλα κοπάδια.

Ο ψίθυρος του Μακρόν και το βλέμμα της Μελόνι: Το μυστικό στη Σύνοδο του G7 που «άναψε» το διαδίκτυο (βίντεο)

Όταν ένας παπαγάλος... ήθελε να συνδεθεί με έναν μακρινό φίλο, μια οθόνη αφής έδειχνε μια επιλογή από άλλα πουλιά διαθέσιμα στο διαδίκτυο. Οι παπαγάλοι έμαθαν να ενεργοποιούν την οθόνη, η οποία είχε σχεδιαστεί ειδικά για αυτούς, αγγίζοντάς την απαλά με τη γλώσσα τους αντί να ραμφίζουν επιθετικά με τα ράμφη τους.

«Είχαμε 26 πουλιά που συμμετείχαν», είπε η Hirskyj-Douglas. «Χρησιμοποιούσαν το σύστημα έως και τρεις ώρες την ημέρα, με κάθε κλήση να διαρκεί έως και πέντε λεπτά». Οι αλληλεπιδράσεις κυμαίνονταν από το καλλωπισμό και το παιχνίδι έως τις δυνατές φωνητικές ανταλλαγές. «Όταν εξετάσαμε τα δεδομένα, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους παπαγάλους είχαν αγαπημένους φίλους», πρόσθεσε.

Οι ιδιοκτήτες τους ανέφεραν ότι τα πουλιά φάνηκαν πιο ευτυχισμένα όταν μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν διαδικτυακά με άλλους παπαγάλους και όχι μόνο με ανθρώπους. «Σήμερα, καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες των κατοικίδιων ζώων και των ζώων του ζωολογικού κήπου για τροφή και φροντίδα με διάφορους τρόπους», δήλωσε η Hirskyj-Douglas. «Αλλά χάνουμε αυτές τις μεγαλύτερες ευκαιρίες να αξιοποιήσουμε περισσότερο τις γνωστικές τους ικανότητες και να καλύψουμε τις κοινωνικές τους ανάγκες».

Με ένα μελλοντικό διαδίκτυο για τα ζώα, πρόσθεσε, «Μπορούμε να αρχίσουμε να φανταζόμαστε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε ζώα, ενδεχομένως στο σπίτι, να αναπτύσσουν φιλίες μεταξύ τους σε όλο τον κόσμο».