Ο πρωτογενής τομέας της Ελλάδας δεν αντιμετωπίζει απλώς μια κρίση, βιώνει έναν ανελέητο πόλεμο φθοράς, μια σιωπηλή εθνική τραγωδία που εξελίσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στην ύπαιθρο. Τα επίσημα στοιχεία είναι κόλαφος και αδιανόητα: Μέσα σε μόλις δώδεκα μήνες, 85.000 παραγωγοί —οι φρουροί της ελληνικής γης, οι θεματοφύλακες της διατροφικής μας αλυσίδας, οι κτηνοτρόφοι, οι μελισσοκόμοι, οι αλιείς— αναγκάστηκαν να τα παρατήσουν οριστικά. Αυτή η άνευ προηγουμένου απώλεια δεν είναι απλώς αριθμοί, είναι χιλιάδες οικογένειες που έχασαν τον βιοπορισμό τους, είναι χωριά που ερημώνουν και μια χώρα που χάνει την αυτάρκειά της.
Τον έκανε με τα κρεμμυδάκια η Κωνσταντοπούλου τον Μαγειρία! Χαμός στο Instagram (βίντεο)
Η απελπισία χτύπησε κόκκινο, για αυτό η οργή έφτασε στο απροχώρητο
Για αυτόν τον λόγο ακριβώς, η υπομονή και η ε. Η οργή τους ξεχείλισε και η έκρηξη των κινητοποιήσεων σε Κρήτη, Θεσσαλία και Μακεδονία είναι η απελπισμένη απάντηση σε μια Πολιτεία που τους αφήνει να πνιγούν.
Πόλεμος αγροτών με ΜΑΤ! Άγρια επεισόδια στην Κρήτη, με πέτρες, χημικά και μαγκούρες-Αποκλεισμένο το Αεροδρόμιο Χανίων – Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση
Η οικονομική πίεση έχει γίνει φονική:
Η Λαιμητόμος του Κόστους: Οι τιμές σε βασικά αγροτικά εφόδια —το λίπασμα, οι ζωοτροφές, το πετρέλαιο, το ρεύμα— έχουν εκτοξευθεί πέρα από κάθε όριο. Για τους παραγωγούς, το κόστος για να βάλουν τη σοδειά τους στη γη ή να συντηρήσουν το κοπάδι τους είναι πλέον πολλαπλάσιο των εσόδων που μπορούν να εξασφαλίσουν. Η καλλιέργεια έχει μετατραπεί σε συνταγή χρεοκοπίας.
Το Χάος των Επιδοτήσεων: Το ψηφιοποιημένο, αλλά δυσλειτουργικό, σύστημα ΟΣΔΕ μετατρέπεται σε δαίδαλο γραφειοκρατίας. Οι συχνοί αιφνιδιαστικοί κανόνες και οι ατελείωτες καθυστερήσεις στην καταβολή των κοινοτικών ενισχύσεων στερούν από τους αγρότες το οξυγόνο της επιβίωσης. Πολλές εκμεταλλεύσεις, λόγω λαθών ή καθυστερήσεων, έχασαν κρίσιμα κεφάλαια, συνειδητοποιώντας πλέον ότι «δεν αξίζει πια ο κόπος».
Η Λεηλασία των Ελληνοποιήσεων: Η μάστιγα των αθέμιτων ελληνοποιήσεων ξένων προϊόντων πλήττει καίρια τις τιμές παραγωγού, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού και απαξιώνοντας τα υψηλής ποιότητας ελληνικά προϊόντα.
"Βόμβα" Αλεξάντερ Ντούγκιν! "Ο Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, δεν το θέλουμε, αλλά αν χρειαστεί, θα εξαλείψουμε την Ευρώπη από προσώπου γης"
Μια κόκκινη Γραμμή: Ο φόβος της οριστικής απώλειας
Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους, προειδοποιώντας ότι η φετινή χρονιά είναι η τελευταία ευκαιρία.
Τα Αιτήματα της Ύστατης Προσφυγής είναι ξεκάθαρα και αδιαπραγμάτευτα:
Άμεση μείωση του κόστους παραγωγής με μέτρα στήριξης στο αγροτικό πετρέλαιο, το ρεύμα και τις ζωοτροφές.
Ταχεία εκκαθάριση και πλήρης καταβολή όλων των εκκρεμών επιδοτήσεων και αποζημιώσεων.
Αποτελεσματική θωράκιση της αγοράς και δραστική καταπολέμηση των ελληνοποιήσεων.
Στήριξη των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης.
«Ο κόσμος εγκαταλείπει την πατρογονική του γη. Αν χαθεί αυτός ο χρόνος, η καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη. Δεν θα υπάρχει επιστροφή στα χωράφια», φωνάζουν οι εκπρόσωποι, αφήνοντας ανοιχτό το δραματικό ενδεχόμενο της κλιμάκωσης με παρατεταμένα μπλόκα σε κομβικά σημεία της χώρας.
Και μετά τους αγρότες, ποιος έχει σειρά;
Η συρρίκνωση του πρωτογενούς τομέα είναι ένα ζήτημα εθνικής επιβίωσης. Η Ελλάδα, που κάποτε υπερηφανευόταν για την αυτάρκειά της, γίνεται ολοένα και περισσότερο έρμαιο των εισαγωγών σε βασικά είδη όπως το σιτάρι, το γάλα και το κρέας. Αυτό την καθιστά απίστευτα ευάλωτη σε διεθνείς τιμολογιακές κρίσεις και γεωπολιτικές αναταραχές.
Κάθε γεωργός που φεύγει είναι μια πληγή στην οικονομία, μια ρωγμή στη διατροφική αλυσίδα και ένας κίνδυνος για την κοινωνική συνοχή.
Η ώρα της αλήθειας έφτασε. Οι αγρότες τελειώνουν. Και τότε αναδεικνύεται το πιο τρομακτικό ερώτημα: όταν η ελληνική ύπαιθρος μετατραπεί σε έρημο, ποιος θα είναι ο επόμενος κλάδος που θα γονατίσει; Και πάνω απ' όλα, ποιος θα εξασφαλίσει την τροφή και την αξιοπρέπεια για όλους μας;
