Η Ρωσία ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή του μαχητικού stealth Sukhoi Su-57, υπογραμμίζοντας την αποφασιστικότητά της να μειώσει το τεχνολογικό χάσμα με τις δυτικές αεροπορικές δυνάμεις και να ενισχύσει την κυριαρχία της σε μελλοντικές συγκρούσεις πολλαπλών πεδίων.

Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί ένα αποφασιστικό άλμα για τις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις στην επιδίωξη αεροπορικής υπεροχής μέσω προηγμένων τεχνολογιών χαμηλής παρατηρησιμότητας, πολλαπλών ρόλων και υψηλής επιβίωσης σε μάχες με ισοδύναμους αντιπάλους.

Η ανακοίνωση στα τέλη Οκτωβρίου 2025 σηματοδοτεί την επίσημη είσοδο της Ρωσίας στην βιώσιμη παραγωγή μαχητικών πέμπτης γενιάς, μετά από χρόνια περιορισμένων προμηθειών και μικρής παραγωγής πρώτων μονάδων.

Το ορόσημο αυτό ευθυγραμμίζεται με την ευρύτερη εκστρατεία εκσυγχρονισμού της Μόσχας, με στόχο να διασφαλιστεί ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις παραμένουν εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν τις αυξανόμενες αεροπορικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ, σε μια εποχή εντεινόμενης γεωπολιτικής αντιπαράθεσης, που επιδεινώνεται από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και την κλιμάκωση των εντάσεων Ανατολής-Δύσης.

Η Ενωμένη Αεροπορική Εταιρεία επιβεβαίωσε ότι η γραμμή παραγωγής του μαχητικού stealth θα λειτουργεί πλέον με αυξημένη δυναμικότητα, καθώς η Ρωσία προχωρά προς την προγραμματισμένη παράδοση 76 αεροσκαφών Su-57 έως το 2027, βάσει πολυετούς κρατικής σύμβασης που υπογράφηκε το 2019.

Η κλίμακα αυτής της παραγγελίας καθιστά το Su-57 ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής αεροπορικής κυριαρχίας της Ρωσίας, με αποστολή να ανταγωνιστεί άμεσα τα αμερικανικά F-22 Raptor και F-35 Lightning II σε σενάρια εναέριου χώρου υψηλής αντιπαράθεσης.

Παράλληλα, η Ρωσία προχωρά στην ανάπτυξη του ελαφρύτερου και οικονομικότερου Su-75 Checkmate ως συμπληρωματικό σχέδιο πέμπτης γενιάς, διευρύνοντας το χαρτοφυλάκιο μαχητικών της και δημιουργώντας διπλές ευκαιρίες εξαγωγών, με στόχο την υπονόμευση των δυτικών πωλήσεων αεροσκαφών και την ενίσχυση της αμυντικής διπλωματίας της Μόσχας.

Η αύξηση της παραγωγής του Su-57 δείχνει την αποφασιστικότητα της Ρωσίας να επιβάλει τεχνολογική ανεξαρτησία και να αντισταθεί στις δυτικές κυρώσεις που στοχεύουν στην υπονόμευση της αεροπορικής της βιομηχανίας, εντείνοντας περαιτέρω τον διεθνή ανταγωνισμό στον τομέα της stealth αεροπορίας.

Ιστορική εξέλιξη του Su-57: Από τη σύλληψη στην αξιόμαχη πλατφόρμα

Το Su-57, γνωστό στο ΝΑΤΟ ως Felon, προέκυψε από το πρόγραμμα PAK FA που ξεκίνησε το 1999, με στόχο την παραγωγή του πρώτου ρωσικού μαχητικού ικανού να ανταγωνιστεί και να νικήσει τα stealth αεροσκάφη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.

Οι μηχανικοί της Sukhoi σχεδίασαν το αεροσκάφος για να αντικαταστήσει τους παλαιωμένους στόλους της σοβιετικής εποχής, όπως τα Su-27 Flanker και MiG-29 Fulcrum, και να καθιερώσει ένα νέο ρωσικό πρότυπο τακτικής αεροπορίας βασισμένο στη διαμόρφωση stealth, τον προηγμένο έλεγχο πτήσης, τις δικτυοκεντρικές δυνατότητες και την παρατεταμένη υπερ-ευελιξία.

Το πρώτο πρωτότυπο T-50 πέταξε το 2010, αλλά το πρόγραμμα αντιμετώπισε σοβαρές προκλήσεις σε δομή, ενσωμάτωση αισθητήρων και πρόωση, καθυστερώντας την επιχειρησιακή ένταξη σχεδόν για μια δεκαετία.

Ένα σημαντικό πισωγύρισμα σημειώθηκε το 2019, όταν ένα δοκιμαστικό αεροσκάφος συνετρίβη λόγω αστάθειας στον έλεγχο πτήσης, προκαλώντας διεθνή αμφισβήτηση για το αν η Ρωσία μπορούσε να ξεπεράσει κρίσιμες τεχνολογικές ελλείψεις.

Παρά τα εμπόδια, το αεροσκάφος απέκτησε αρχική επιχειρησιακή ικανότητα το 2020 και ακολούθησαν οι πρώτες παραδόσεις, σηματοδοτώντας την έναρξη περιορισμένης ενσωμάτωσης στις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις.

Το Su-57 έχει συμμετάσχει σε δοκιμές μάχης στην Ουκρανία, εκτοξεύοντας πυρομαχικά ακριβείας από απόσταση, ενώ ελαχιστοποιεί την έκθεση σε συστήματα αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας που παρέχονται από το ΝΑΤΟ, δείχνοντας ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί προσεκτικά τα κορυφαία μαχητικά της βάσει μιας εξελιγμένης στρατηγικής διαχείρισης κινδύνου.

Τα δεδομένα πεδίου μάχης από την Ουκρανία έχουν πυροδοτήσει κύκλους βελτιώσεων, αντανακλώντας την προσαρμοστική προσέγγιση της Ρωσίας σε πραγματικό χρόνο για την αντιμετώπιση αδυναμιών στα ηλεκτρονικά συστήματα, στη μείωση της υπογραφής και στις ανάγκες επιβίωσης σε περιβάλλοντα μάχης με αυξημένη πυκνότητα αισθητήρων.

Η επιβίωση του προγράμματος παρά τις κυρώσεις, τις οικονομικές πιέσεις και τα τεχνικά προβλήματα δείχνει ότι η στρατηγική ηγεσία της Ρωσίας θεωρεί το Su-57 όχι μόνο ως σύμβολο κύρους αλλά και ως απαραίτητο εργαλείο για την αξιοπιστία προβολής ισχύος απέναντι στο ΝΑΤΟ και την Κίνα.

Τεχνολογικό Πλεονέκτημα, Οπλισμός και Διαχείριση Υπογραφής

Το Su-57 είναι σχεδιασμένο με διαμόρφωση δύο κινητήρων και ενός πιλότου, βελτιστοποιημένο για δυναμική υπερ-ευελιξία και εκτέλεση πολλαπλών αποστολών σε τομείς αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.

Το μαχητικό έχει μήκος 20,1 μέτρα, άνοιγμα φτερών 14,1 μέτρα και κενό βάρος 18.000 κιλά, επιτρέποντας μεγάλη εσωτερική χωρητικότητα καυσίμων και φορτίου σε σύγκριση με άλλα stealth ανταγωνιστικά αεροσκάφη.

Το μέγιστο βάρος απογείωσης των 35.000 κιλών υποστηρίζει φορτίο έως 10.000 κιλά, συμπεριλαμβανομένου εσωτερικού οπλισμού που διατηρεί το stealth προφίλ, καθώς και εξωτερικών φορτίων κάτω από τα φτερά όταν απαιτείται για επιχειρήσεις μαζικών πληγμάτων.

Το αεροσκάφος τροφοδοτείται επί του παρόντος από κινητήρες AL-41F1 turbofan που παράγουν ώση 142–147 kN με afterburner, επιτρέποντας περιορισμένη υπερπτήση (supercruise) πάνω από Mach 1.3, μειώνοντας την εξάρτηση από afterburners που αυξάνουν τη θερμική υπογραφή.

Ο αναβαθμισμένος κινητήρας AL-51F1 “Izdeliye 30”, που εισέρχεται σε υπηρεσία μέσω της έκδοσης Su-57M το 2025, προσφέρει υψηλότερη ώση (176 kN), μειωμένη υπέρυθρη υπογραφή και καλύτερη απόδοση καυσίμου για αποστολές μεγάλης εμβέλειας.

Το Su-57 μπορεί να ξεπεράσει τα Mach 2 σε μέγιστη ταχύτητα, ενώ ταξιδεύει γύρω από Mach 1.6 και επιτυγχάνει ακτίνα μάχης 3.500 χιλιομέτρων μόνο με εσωτερικά καύσιμα, επιτρέποντας πλήγματα βαθιά πίσω από τις εχθρικές αεράμυνες.

Η Ρωσία δίνει έμφαση στην ευελιξία ως βασικό χαρακτηριστικό επιβίωσης, χρησιμοποιώντας ακροφύσια κατεύθυνσης ώσης και προηγμένα συστήματα ελέγχου πτήσης που επιτρέπουν ακραίους ελιγμούς μετά από απώλεια στήριξης, υπερέχοντας των παραδοσιακών stealth μαχητικών σε μάχες μικρής εμβέλειας.

Το αεροσκάφος χρησιμοποιεί το ραντάρ AESA N036 Byelka με σφαιρική δυνατότητα εντοπισμού, προσφέροντας πλήρη κάλυψη παρακολούθησης στόχων, συμπεριλαμβανομένων stealth απειλών και υπερηχητικών οχημάτων.

Το σύστημα ενσωματώνει παθητική στόχευση IRST, αμυντικά ηλεκτρονικού πολέμου και επεξεργασία ενισχυμένη με τεχνητή νοημοσύνη για μείωση του φόρτου εργασίας του πιλότου σε σύνθετες εμπλοκές.

Η διαμόρφωση stealth επιτυγχάνει διατομή ραντάρ μεταξύ 0,1 και 1 τετραγωνικού μέτρου από μπροστινές γωνίες, αν και η μείωση υπογραφής είναι εμφανώς λιγότερο βελτιστοποιημένη προς το πίσω μέρος σε σχέση με τα F-22 ή F-35, λόγω εκτεθειμένων ακροφυσίων κατεύθυνσης ώσης και δομικών συμβιβασμών που δίνουν προτεραιότητα στην ευελιξία.

Το Su-57 φέρει προηγμένους πυραύλους αέρος-αέρος όπως τον R-77-1 με κεφαλή AESA και τον βαρέως τύπου R-37M για αναχαιτίσεις μεγάλης εμβέλειας, επιτρέποντας εμπλοκές σε αποστάσεις που ξεπερνούν τα περισσότερα βλήματα του ΝΑΤΟ.

Οι δυνατότητες πλήγματος περιλαμβάνουν υπερηχητικά όπλα όπως παραλλαγές του Kh-47M2 Kinzhal, stealth πυραύλους cruise ακριβείας όπως τον Kh-69, και μελλοντικά όπλα glide εκτοξευόμενα από αέρα για στρατηγικές αποστολές βαθιάς διείσδυσης.

Η Ρωσία αναπτύσσει συνεργασία με μη επανδρωμένα μαχητικά μέσω του S-70 Okhotnik, επιτρέποντας κατανεμημένη στόχευση stealth, συνεργατικές επιθέσεις ηλεκτρονικού πολέμου και πακέτα πλήγματος επανδρωμένων-μη επανδρωμένων μονάδων ικανών να υπερφορτώσουν τις άμυνες του ΝΑΤΟ.

Αυτό το διευρυνόμενο χαρτοφυλάκιο δυνατοτήτων καθιστά το Su-57 κορυφαίο στοιχείο της ρωσικής τακτικής αεροπορικής στρατηγικής, με έμφαση στην ευελιξία, το σοκ και την ανθεκτική προσαρμογή στον πόλεμο.

Στρατηγική Κλιμάκωσης Παραγωγής και Βιομηχανική Βιωσιμότητα

Η μαζική παραγωγή έχει ξεκινήσει στο εργοστάσιο αεροπορίας του Κομσομόλσκ-ον-Αμούρ, αξιοποιώντας υπάρχουσες υποδομές παραγωγής και ενσωματώνοντας ψηφιακές αναβαθμίσεις διαδικασιών για πιο ακριβή κατασκευή σύνθετων υλικών και εφαρμογή stealth επιστρώσεων.

Η αρχική παραγωγή ήταν αργή, με μόνο δέκα μονάδες να κατασκευάζονται το 2022 και άλλες έντεκα να παραδίδονται το 2023, αναγκάζοντας τη ρωσική κυβέρνηση να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση της βιομηχανίας για επιτάχυνση των μελλοντικών ρυθμών συναρμολόγησης.

Μέχρι τα μέσα του 2025, η Ρωσία είχε αναπτύξει περίπου 25–32 αεροσκάφη Su-57, εξοπλίζοντας σταδιακά το 23ο Σύνταγμα Μαχητικής Αεροπορίας Φρουρών και προετοιμάζοντας τη δημιουργία δύο επιπλέον συνταγμάτων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας.

Τα μελλοντικά προγράμματα προμηθειών προβλέπουν την ολοκλήρωση 22 αεροσκαφών κατά τη διάρκεια του 2024, με περαιτέρω αύξηση καθώς νέες γραμμές αυτοματοποίησης και εγχώρια υποκατάστατα εξαρτημάτων αντικαθιστούν εισαγόμενα μέρη που έχουν αποκλειστεί λόγω κυρώσεων.

Η φάση αναβάθμισης Su-57M θα κυριαρχήσει στην παραγωγή του 2025, ενσωματώνοντας νέους κινητήρες, ανθεκτικά ηλεκτρονικά συστήματα, επιστρώσεις βελτιστοποιημένες για stealth και πιο ανοιχτή αρχιτεκτονική που υποστηρίζει ταχύτερους κύκλους ενσωμάτωσης λογισμικού και φορτίου.

Η Ρωσία κατασκεύασε 101 στρατιωτικά αεροσκάφη το 2024 σε όλα τα προγράμματα, και η εθνική αμυντική βιομηχανία αναφέρει ότι ο όγκος παραγωγής αυξήθηκε πάνω από 50% το 2025 λόγω πολεμικών απαιτήσεων και αυξημένης κρατικής χρηματοδότησης.

Αν και ο στόχος των 76 αεροσκαφών έως το 2027 φαίνεται εφικτός, το στενό περιβάλλον εφοδιαστικής αλυσίδας, η εξάρτηση από μικροηλεκτρονικά και τα εξελισσόμενα καθεστώτα κυρώσεων σημαίνουν ότι η επιτάχυνση της παραγωγής παραμένει ευάλωτη σε διαταραχές.

Η επιταχυνόμενη προμήθεια αποτελεί αδιαμφισβήτητο δείκτη ότι η Ρωσία μεταβαίνει σε μια πιο σταθερή μακροπρόθεσμη στάση αντιπαράθεσης με το ΝΑΤΟ και προβλέπει δεκαετίες στρατηγικού ανταγωνισμού που απαιτούν ισοδυναμία — αν όχι υπεροχή — σε δυνατότητες αεροπορικής μάχης υψηλού επιπέδου.

Παγκόσμια Ζήτηση, Στρατηγική Εξαγωγών και Δικτυοκεντρική Επιρροή

Η Ρωσία προωθεί επιθετικά την εξαγωγική έκδοση Su-57E σε χώρες που επιδιώκουν δυνατότητες πέμπτης γενιάς χωρίς δυτική πολιτική εποπτεία, περιορισμούς τιμολόγησης ή όρους πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού από ξένες δυνάμεις.

Η αναμενόμενη τιμή εξαγωγής ανά μονάδα, μεταξύ 35 και 40 εκατομμυρίων δολαρίων, είναι σημαντικά χαμηλότερη από τους δυτικούς ανταγωνιστές, καθιστώντας το αεροσκάφος ελκυστικό για κράτη με περιορισμένους προϋπολογισμούς ή που έχουν αποκλειστεί από δυτικές αγορές όπλων λόγω κυρώσεων.

Η Αλγερία θεωρείται ευρέως ως ο πρώτος ξένος χρήστης που προγραμματίζει να εντάξει μαχητικά Su-57E, πιθανώς αποκτώντας μεταξύ δώδεκα και δεκατεσσάρων μονάδων, σύμφωνα με την μακροχρόνια εξάρτησή της από ρωσικές λύσεις αεροπορικής ισχύος.

Η Αιθιοπία έχει εκφράσει ενδιαφέρον για τις εξελίξεις γύρω από το Su-57 στο πλαίσιο μιας προσπάθειας εκσυγχρονισμού για την αντιμετώπιση περιφερειακών ανταγωνισμών ασφαλείας, ενώ η Ρωσία συνεχίζει να προσεγγίζει την Ινδία με ανανεωμένες προτάσεις για κοινή παραγωγή και συμφωνίες ανταλλαγής τεχνολογίας.

Υπάρχει σκεπτικισμός στις διεθνείς κοινότητες προμηθειών σχετικά με την απόδοση stealth, τον ρυθμό παραγωγής και τις εγγυήσεις μακροχρόνιας υποστήριξης, γεγονός που επιβραδύνει τις μεγάλες εξαγωγικές επιτυχίες πέραν της Αλγερίας.

Ωστόσο, η φήμη της Ρωσίας για όπλα δοκιμασμένα σε μάχη, η προθυμία της να τοπικοποιήσει την παραγωγή και η πολιτική της ευθυγράμμιση με αναδυόμενα αμυντικά μπλοκ εκτός Δύσης προσφέρουν απτές ευκαιρίες για επέκταση της επιρροής της.

Η ενσωμάτωση με μη επανδρωμένα συστήματα όπως το S-70 Okhotnik αυξάνει την ελκυστικότητα του Su-57, επιτρέποντας μια στρατηγική πωλήσεων βασισμένη σε πακέτα που θα μπορούσε να το καταστήσει πύλη εισόδου στο μελλοντικό οικοσύστημα αυτόνομου πολέμου της Ρωσίας.

Καθώς οι παγκόσμιες αεροπορικές δυνάμεις αναζητούν επιβιωσιμότητα και επιχειρησιακό πλεονέκτημα βασισμένο στην τεχνητή νοημοσύνη, η Ρωσία στοχεύει να αξιοποιήσει τις εξαγωγές του Su-57 ως εργαλεία πολιτικής επιρροής, αμυντικής συνεργασίας και στρατηγικής αναδιάταξης σε ανταγωνιστικά θέατρα όπως η Βόρεια Αφρική, ο Καύκασος και η περιοχή του Κόλπου.

Προκλήσεις Επιβίωσης, Πιέσεις Κυρώσεων και Μελλοντική Πορεία

Παρά τη σημαντική πρόοδο, το πρόγραμμα Su-57 αντιμετωπίζει μια σειρά από επιχειρησιακά και βιομηχανικά εμπόδια που εμποδίζουν την πλήρη ανάπτυξή του.

Οι δυτικές κυρώσεις σε ημιαγωγούς και συστήματα υψηλής ακρίβειας δημιουργούν επαναλαμβανόμενες ελλείψεις εξαρτημάτων, αναγκάζοντας τους Ρώσους μηχανικούς να αναπτύξουν εναλλακτικές λύσεις σε συμπιεσμένα χρονοδιαγράμματα, γεγονός που επιβαρύνει την ποιότητα και αξιοπιστία της παραγωγής.

Κριτικοί παρατηρητές υποστηρίζουν ότι η απόδοση stealth του αεροσκάφους παραμένει κατώτερη από αυτή των δυτικών μαχητικών πέμπτης γενιάς, ιδιαίτερα όταν εκτίθεται σε ακτινοβολία ραντάρ από τον πίσω τομέα.

Οι πιέσεις της πολεμικής προμήθειας συμβάλλουν σε κατακερματισμό πόρων, ανταγωνισμό μεταξύ προγραμμάτων αεροσκαφών και δημοσιονομική λιτότητα που απειλεί τη φιλόδοξη μακροπρόθεσμη επέκταση του στόλου.

Περιορισμοί υποδομών περιορίζουν επίσης τον αριθμό των βάσεων που μπορούν να υποστηρίξουν τη συντήρηση του Su-57, τη διατήρηση των stealth επιστρώσεων και την ετοιμότητα πτήσεων κατά τη διάρκεια παρατεταμένων αναπτύξεων.

Η Ρωσία αποφεύγει σε μεγάλο βαθμό να εκθέτει τα Su-57 σε πυκνά δυτικά δίκτυα αεράμυνας κατά τις αποστολές μάχης στην Ουκρανία, υποδηλώνοντας μια στρατηγική χρήσης με χαμηλό ρίσκο που δείχνει ότι η πλήρης μαχητική αξιολόγηση του αεροσκάφους βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.

Η μελλοντική επιτυχία εξαρτάται από την ταχεία ενσωμάτωση των κινητήρων Izdeliye 30, προηγμένου λογισμικού αποστολών, διαχείρισης δεδομένων ανθεκτικής σε κβαντικές απειλές και δικτυοκεντρικής σύνδεσης με ομάδες drones και κάλυψη από συστήματα αεράμυνας νέας γενιάς.

Καθώς το Su-75 Checkmate ωριμάζει, η Ρωσία οραματίζεται μια δύναμη stealth δύο επιπέδων που θα επιτρέπει τακτικές κορεσμού, ευρεία κάλυψη περιπολιών και οικονομική ταχεία ανάπτυξη σε περιοχές αυξανόμενης επιρροής.

Ο στόλος Su-57 θα λειτουργεί ως αιχμή του δόρατος της ρωσικής αεροπορικής ισχύος, εκτελώντας αποστολές διείσδυσης και πλήγματα από απόσταση για την καταστροφή κέντρων διοίκησης, αεροσκαφών AWACS και κρίσιμων κόμβων υποστήριξης του ΝΑΤΟ σε οποιονδήποτε μελλοντικό αεροπορικό πόλεμο.

Η Ρωσία θεωρεί την πορεία του προγράμματος ως θεμελιώδη για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας του δόγματος αεροπορικής υπεροχής της στην αναδυόμενη εποχή της αεροπορικής μάχης με τεχνητή νοημοσύνη, αυτόνομες συνεργασίες και δυναμικές υπερηχητικής απόκρισης.

Συμπεράσματα

Η είσοδος της Ρωσίας στην σταθερή μαζική παραγωγή του Su-57 προσφέρει επιτέλους την επιχειρησιακή δυναμική που απαιτείται για τη μετάβαση από υποσχέσεις σε πραγματικές δυνατότητες πέμπτης γενιάς στον αεροπορικό τομέα.

Η ανθεκτικότητα του προγράμματος απέναντι σε κυρώσεις, τεχνικές διαταραχές και πιέσεις πολέμου υπογραμμίζει την αντίληψη της Μόσχας ότι η αεροπορική κυριαρχία μέσω stealth τεχνολογίας αποτελεί αδιαπραγμάτευτη απαίτηση για μελλοντική προβολή ισχύος.

Παρότι οι προκλήσεις παραμένουν — ιδιαίτερα στην επίτευξη ωριμότητας συγκρίσιμης με τα αμερικανικά και τα αναδυόμενα κινεζικά stealth μαχητικά — ο συνδυασμός του Su-57 από προσιτότητα, προηγμένη ενσωμάτωση οπλισμού, ακραία ευελιξία και δυνατότητες δικτυοκεντρικού πολέμου εξασφαλίζει ότι το αεροσκάφος θα παραμείνει κεντρικό στοιχείο των στρατηγικών φιλοδοξιών της Ρωσίας για δεκαετίες.

Η συνεχής εξέλιξη του Su-57 απειλεί να αναδιαμορφώσει τις παγκόσμιες δυναμικές αεροπορικής μάχης, αναγκάζοντας τους αντιπάλους να επαναπροσδιορίσουν τις αμυντικές τους στάσεις, να επεκτείνουν την έρευνα και ανάπτυξη για αντιμετώπιση stealth τεχνολογιών και να χρηματοδοτήσουν την επόμενη γενιά αεροπορικών πλατφορμών ως απάντηση στην αυξανόμενη αυτοπεποίθηση και επιβιωσιμότητα της Ρωσίας σε επιχειρησιακά περιβάλλοντα υψηλής απειλής.

Η ανάδειξη του Su-57 ως αξιόπιστου stealth μαχητικού μεταφέρει ένα σαφές μήνυμα από τη Μόσχα: η Ρωσία σκοπεύει να διατηρήσει κυρίαρχη θέση στην ιεραρχία της αεροπορικής ισχύος καθώς ο κόσμος επιταχύνει προς την εποχή του πολέμου έκτης γενιάς.

Πηγή: